Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Quare ad ea primum, si videtur;

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae contraria sunt his, malane? A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Hoc non est positum in nostra actione. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ita prorsus, inquam; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Frater et T. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;

Bork Nunc vides, quid faciat. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Que Manilium, ab iisque M. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Ne discipulum abducam, times. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse.